Μαιευτική Βία και Μητρικός Θηλασμός

από Κωνσταντίνα Γιαννιώτη
Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου 2023, 12:06

Μαιευτική Βία και Μητρικός Θηλασμός

Άρθρο της Desirée Mena Tudela

Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Jaume I της Ισπανίας,

Τμήμα Μαιευτικής, Τομέας Επιστημών Υγείας

Μέλος της APILAM https://apilam.org/

και του Παρατηρητηρίου Μαιευτικής Βίας

Πρώτη δημοσίευση:

https://apilam.org/la-firma-experta/violencia-obstetrica-y-lactancia-materna-25n2022

Ελληνική μετάφραση: Γιολάντα Γεωργίου https://yolandageorgiou.com/

Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Ε. Γιαννιώτη www.giannioti.gr

Για τη μαιευτική βία έχουν δοθεί διάφοροι ορισμοί. Ένας από τους πιο πρόσφατους είναι αυτός, ο οποίος διατυπώθηκε από το Περιφερειακό Κοινοβούλιο της Βαλένθια (Les Corts Valencianes). Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, ως Μαιευτική Βία ορίζεται «η βία την οποία υφίστανται οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του τοκετού, όταν αντιμετωπίζουν σωματική κακομεταχείριση, εξευτελισμό και λεκτική κακοποίηση, ή εξαναγκαστικές ή μη συναινετικές ιατρικές διαδικασίες, χωρίς ελεύθερη, προηγούμενη και μετά από ενημέρωση συναίνεση, όπως ορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας»¹. Γνωρίζουμε ότι η αποτύπωση αυτού του είδους βίας στη νομοθεσία αποτελεί πολιτική πρόκληση. Γι’ αυτό, θέλουμε να πούμε από αυτό το ταπεινό βήμα ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Από την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, προκύπτει πως η εμπειρία ενός τραυματικού γεγονότος κατά τη διάρκεια του τοκετού, επηρεάζει τα αποτελέσματα του μητρικού θηλασμού². Η πρακτική του θηλασμού μπορεί να βιωθεί ως διχοτόμηση. Ο θηλασμός, μπορεί είτε να αποτελέσει βάρος και συνεχή υπενθύμιση του τραύματος της μητέρας, είτε να βιωθεί ως λυτρωτική εμπειρία θεραπείας της μητέρας και συμφιλίωσης με το σώμα και το βρέφος της³. Οι περισσότερες γυναίκες που βίωσαν έναν τραυματικό τοκετό αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον θηλασμό⁴. Η επιστημονική βιβλιογραφία δείχνει επίσης ότι γυναίκες, οι οποίες έχουν υποστεί μαιευτική βία, χρειάζονται πρόσθετη υποστήριξη, για να επιμείνουν στην απόφασή τους να θηλάσουν². Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του SARS-CoV-2, αποδείχθηκε ότι η απόφαση της μητέρας να θηλάσει μπορεί να αλλάξει, εξαιτίας της εμπειρίας ενός τραυματικού τοκετού⁵.

Από την άλλη πλευρά, είναι απαραίτητο να επισημάνουμε ότι ο θηλασμός ελάχιστα αναφέρεται ως σεξουαλικό και αναπαραγωγικό δικαίωμα, ενώ παράλληλα δεν λαμβάνεται υπόψη στην επιστημονική βιβλιογραφία από την οπτική του φύλου. Γι’ αυτό, είναι καθοριστικής σημασίας να συνεχίσουμε να επισημαίνουμε το γεγονός αυτό. Όσον αφορά τη μαιευτική βία, πρέπει να τονίσουμε ότι, αν και ο θηλασμός αποτελεί μέρος της αναπαραγωγικής ζωής της γυναίκας, δεν περιλαμβάνεται στις έρευνες και τις επακόλουθες ανασκοπήσεις, που έχουν διεξαχθεί για αυτό το σημαντικό θέμα^6–8. Το να αντιμετωπίζονται η σεξουαλική και η αναπαραγωγική υγεία των γυναικών, ως ενιαίο σύνολο, με την ενσωμάτωση του θηλασμού στην έννοια της μαιευτικής βίας, είναι απολύτως απαραίτητο, τόσο για την έρευνα, όσο και για τη νομοθεσία. Είναι απαραίτητο να καταστεί ορατή η μαιευτική βία και να σταματήσει η πρακτική της κανονικοποίησής της.

Βιβλιογραφία

1. Comunitat Valenciana. Ley 7/2021, de 29 de Diciembre, de Medidas Fiscales, de Gestión Administrativa y Financiera y de Organización de La Generalitat 2022.; 2022. https://www.boe.es/boe/dias/2022/01/22/pdfs/BOE-A-2022-1018.pdf

2. Beck CT. Middle Range Theory of Traumatic Childbirth: The Ever-Widening Ripple Effect. Glob Qual Nurs Res. 2015 Mar 18;2:2333393615575313. doi: 10.1177/2333393615575313. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28462301/

3. Beck CT, Watson S. Impact of birth trauma on breast-feeding: a tale of two pathways. Nurs Res. 2008 Jul-Aug;57(4):228-36. doi: 10.1097/01.NNR.0000313494.87282.90. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18641491/

4. Coates R, Ayers S, de Visser R. Women's experiences of postnatal distress: a qualitative study. BMC Pregnancy Childbirth. 2014 Oct 14;14:359. doi: 10.1186/1471-2393-14-359. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25315742/

5. Diamond RM, Colaianni A. The impact of perinatal healthcare changes on birth trauma during COVID-19. Women Birth. 2022 Sep;35(5):503-510. doi: 10.1016/j.wombi.2021.12.003. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34924337/

6. Jardim DMB, Modena CM. Obstetric violence in the daily routine of care and its characteristics. Rev Lat Am Enfermagem. 2018 Nov 29;26:e3069. doi: 10.1590/1518-8345.2450.3069. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30517571/

7. Khalil M, Carasso KB, Kabakian-Khasholian T. Exposing Obstetric Violence in the Eastern Mediterranean Region: A Review of Women's Narratives of Disrespect and Abuse in Childbirth. Front Glob Womens Health. 2022 Apr 25;3:850796. doi: 10.3389/fgwh.2022.850796. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35547827/

8. Bohren MA, Mehrtash H, Fawole B, Maung TM, Balde MD, Maya E, Thwin SS, Aderoba AK, Vogel JP, Irinyenikan TA, Adeyanju AO, Mon NO, Adu-Bonsaffoh K, Landoulsi S, Guure C, Adanu R, Diallo BA, Gülmezoglu AM, Soumah AM, Sall AO, Tunçalp Ö. How women are treated during facility-based childbirth in four countries: a cross-sectional study with labour observations and community-based surveys. Lancet. 2019 Nov 9;394(10210):1750-1763. doi: 10.1016/S0140-6736(19)31992-0. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31604660/

Περισσότερα για την Καθηγήτρια Tudela:

https://www.uji.es/departaments/com/base/estructura/personal?p_departamento=2942&p_profesor=307364)

-------------------------------------

Obstetric Violence and Breastfeeding

Article by Desirée Mena Tudela

Professor in Universitat Jaume I
Department of Nursing, Faculty of Health Sciences

Member of APILAM https://apilam.org/

and of Obstetric Violence Observatory

First published in: https://apilam.org/la-firma-experta/violencia-obstetrica-y-lactancia-materna-25n2022

Obstetric violence has been defined in various ways. Perhaps one of the latest definitions we are aware of is the one provided by the Corts Valencianes (Comunitat Valenciana, Spain). According to Les Corts, obstetric violence is "that which, without free, prior and informed consent, within the framework of the World Health Organisation definition, women suffer during pregnancy or childbirth when they receive physical mistreatment, humiliation and verbal abuse, or coercive or non-consensual medical procedures"¹. We are aware that reflecting this type of violence in the law is a political challenge. Thus, and from this humble writing: THANK YOU!

Furthermore, it should be noted that the literature review shows that the experience of a traumatic event during childbirth influences breastfeeding outcomes², and that the practice of breastfeeding can be experienced as a dichotomy in which breastfeeding is a burden and a constant reminder of the trauma, or it can be experienced as a redemptive experience of healing and reconciliation with the body and the child³. Although most women who have had some traumatic childbirth experience problems with breastfeeding⁴. The scientific literature also shows that women who have experienced obstetric violence need additional support to continue their decision to breastfeed². During the SARS-CoV-2 pandemic, it has been shown that the experience of a traumatic childbirth may have changed the mother's decision to breastfeed⁵.

On the other hand, it is necessary to highlight that breastfeeding is little considered as a sexual and reproductive right and, fundamentally, forgotten by the gender perspective in the scientific literature, which is why it is urgent to continue highlighting it. Thus, with regard to obstetric violence, it should be emphasised that, despite the fact that breastfeeding is part of a woman's reproductive life, it is not included in the research and subsequent reviews that have been carried out on this important issue^6-8. Not dichotomising women's sexual and reproductive health by integrating breastfeeding into the concept of obstetric violence is very necessary: in research and in legislation. It is just as necessary as making obstetric violence visible and abandoning the practice of normalisation.

Bibliography

See more about Professor Tudela at: https://www.uji.es/departaments/com/base/estructura/personal?p_departamento=2942&p_profesor=307364

----------------------------------

Violencia obstétrica y lactancia materna

Artículo de Desirée Mena Tudela,

Profesora de la Universitat Jaume I

Miembro de APILAM https://apilam.org/

y del Observatorio de Violencia Obstétrica

Publicado por primera vez en: https://apilam.org/la-firma-experta/violencia-obstetrica-y-lactancia-materna-25n2022

La violencia obstétrica ha sido definida de varias formas. Tal vez, una de las últimas definiciones que conocemos sea la que Les Corts Valencianes ha proporcionado. Según Les Corts, la violencia obstétrica es “aquella que, sin el consentimiento libre, previo e informado, en el marco de la definición de la Organización Mundial de la Salud, sufren las mujeres durante el embarazo o el parto al recibir un maltrato físico, humillación y abuso verbal, o procedimientos médicos coercitivos o no consentidos”¹. Somos conscientes que reflejar este tipo de violencia en la ley es todo un reto político. De esta manera, y desde este humilde escrito: ¡GRACIAS!

Además, hay que tener en cuenta que la revisión de la literatura muestra que la vivencia de un acontecimiento traumático durante el parto influye en los resultados de la lactancia materna², y, que la práctica de la lactancia materna, puede experimentarse como una dicotomía en la que la lactancia materna suponga una carga y un recuerdo constante del trauma; o bien, pueda experimentarse como una experiencia redentora de sanación y reconciliación, con el cuerpo y con la criatura³. Aunque la mayoría de las mujeres que han tenido un parto traumático experimentan problemas con la lactancia materna⁴. Así, la literatura científica, además, nos señala que las mujeres que han experimentado violencia obstétrica, necesitan un apoyo adicional para continuar con su decisión de amamantar². Durante la pandemia por SARS-CoV-2, se ha demostrado que la experiencia de un parto traumático puede haber cambiado la decisión de la madre de ofrecer lactancia materna⁵.

Por otro lado, es necesario destacar que la lactancia materna está poco contemplada como derecho sexual y reproductivo y, fundamentalmente, olvidada por la perspectiva de género entre la literatura científica, por ello, es urgente seguir destacándola. Así, sobre la violencia obstétrica, hay que poner de relieve que, a pesar de que la lactancia materna forma parte de la vida reproductiva de la mujer, no se encuentra contemplada en las investigaciones y posteriores revisiones que se han realizado sobre esta importante problemática^6–8. No dicotomizar la salud sexual y reproductiva de las mujeres integrando la lactancia materna en el concepto de violencia obstétrica es muy necesario: en la investigación y en la legislación. Tan necesario como visibilizar la violencia obstétrica y abandonar el ejercicio de la normalización.

Bibliografia

Ver más sobre la Profesora Tudela en: https://www.uji.es/departaments/com/base/estructura/personal?p_departamento=2942&p_profesor=307364

Η αναδημοσίευση επιτρέπεται κατόπιν αναφοράς του πηγαίου συνδέσμου https://giannioti.gr/articles/pregnancy-birth/μαιευτική-βία-και-μητρικός-θηλασμός.html

Κωνσταντίνα Γιαννιώτη

Είμαι η Κωνσταντίνα Γιαννιώτη.
Σύζυγος, μητέρα δύο παιδιών, Φαρμακοποιός, Διεθνώς Πιστοποιημένη Σύμβουλος Γαλουχίας IBCLC, Διεθνής Συνεργάτιδα της APILAM (e-Lactancia.org) και Εθελοντρια Σύμβουλος Θηλασμού του Συνδέσμου Θηλασμού Ελλάδος - La Leche League Greece / La Leche League International.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ζάκυνθο. Απολαμβάνω τη μουσική, τη συντροφιά, τα βιβλία και τη συγγραφή. Είμαι ανήσυχο πνεύμα. Μου αρέσει να δημιουργώ, να κινούμαι και να ταξιδεύω. Αγαπώ τους ανθρώπους, τα ζώα και τη φύση. Χαίρομαι να συνδυάζω και να χρησιμοποιώ γνώσεις, δεξιότητες και εμπειρίες, για το καλό όλων.
Ευχαριστώ για τον χρόνο, που αφιερώνετε στον ιστοχώρο μου.
Καλή περιήγηση!

Δες όλα τα άρθρα

Μαιευτική Βία και Μητρικός Θηλασμός

Κωνσταντίνα Γιαννιώτη

Τελευταία άρθρα

Κατηγορίες

Αρχείο

Πληροφορίες

Αναγκαίο

Ανάλυση & Λειτουργικό

Μάρκετινγκ

33Across

33Across