Αδυναμία Εξέλιξης
Παρακολουθώντας το βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=N5J3o6AvSq4,
γεννήθηκε στο μυαλό μου η παρακάτω υποθετική ιστορία.
Πρόσωπα, διάλογοι και καταστάσεις είναι όλα προϊόντα φαντασίας.
Σε καμία περίπτωση δεν παρομοιάζεται ούτε στο ελάχιστο η διαδικασία της αφόδευσης, με αυτή της γέννας.
Είναι απλά τροφή για σκέψη.
- “Καλημέρα σας κύριε Γ. Πώς είστε;”
- “Μια χαρά γιατρέ μου! Αισθάνομαι περίφημα! Έχω μόνο κάτι κοψιματάκια, σαν να θέλω να ενεργηθώ. Σκεφτόμουν να μείνω σπίτι, αλλά τελικά είπα να έρθω εδώ και να χρησιμοποιήσω την τουαλέτα σας.”
- “Πολύ χαίρομαι γι'αυτό! Η αφόδευση στο σπίτι μπορεί να αποβεί μοιραία! Λοιπόν, σε τρεις ώρες το πολύ θα πρέπει να έχετε ενεργηθεί!”
- “Μα, ξέρετε, δεν είναι ακόμα η ώρα να πάω... Εγώ ήρθα απλά για τον καθιερωμένο μας έλεγχο! Δεν...”
- “Δεν το συζητώ! Αν δεν έχετε ενεργηθεί έως το μεσημέρι, θα πρέπει να παρέμβω!”
- “Μα γιατί γιατρέ μου; Εφόσον δεν έχω κάποια ενόχληση; Δεν καταλαβαίνω γιατί ΠΡΕΠΕΙ να ενεργηθώ άμεσα...”
- “Γιατί κινδυνεύετε! Δεν υπάρχει χρόνος να το συζητάμε! Τα κόπρανα πρέπει να βγουν! Πηγαίνετε στην τουαλέτα ΑΜΕΣΩΣ!”
Ο κύριος Γ. πηγαίνει στην τουαλέτα. Ετοιμάζεται να καθίσει στη λεκάνη και προτού προλάβει να ξεκουμπώσει το παντελόνι του, εισβάλλει στην τουαλέτα (χωρίς να χτυπήσει ή να μιλήσει) ένας μασκοφορεμένος νοσηλευτής.
- “Μισό λεπτό κύριε να σας ξυρίσω τα γεννητικά όργανα και να σας βάλω το φλεβοκαθετήρα.”
- “Μα...”
- “Δεν έχει "μα"! Εντολή του γιατρού! Α, και βγάλτε τα ρούχα σας! Φορέστε σας παρακαλώ αυτή την ποδιά χειρουργείου.”
- “Φλεβοκαθετήρας;!;!; Ποδιά χειρουργείου;!;!; Μα τι είναι αυτά που λέτε; Αφού δεν είμαι άρρωστος!”
- “Μην ανησυχείτε! Είναι για προληπτικούς λόγους, μήπως τελικά δεν ενεργηθείτε μέχρι την ώρα που όρισε ο γιατρός. Στην περίπτωση αυτή θα μπείτε για χειρουργείο.”
- “Μα ξέρετε...”
- “Α, και μη φάτε τίποτα μέχρι τότε! Δώστε μου εδώ και το μπουκαλάκι με το νερό που φέρατε μαζί σας! Θα σας βάλω τον ορό, οπότε δε θα διψάτε.”
Ο νοσηλευτής φεύγει σφαίρα και ο κύριος Γ. προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ.
Παρά τον φόβο που νιώθει και τον πόνο από το ξύρισμα στα γεννητικά όργανα και τον φλεβοκαθετήρα με τον ορό στο χέρι του, προσπαθεί να καθίσει στην τουαλέτα και να χαλαρώσει.
Δεν περνά ένα λεπτό, μπαίνει ο γιατρός.
- “Πώς πάμε κύριε Γ.; Έχουμε καμιά εξέλιξη;” ρωτά, καθώς φορά τα χειρουργικά γάντια του.
- “Καλά είμαι. Προσπαθώ να χαλαρώσω. Γιατί φοράτε γάντια γιατρέ;”
- “Α, τίποτα το ιδιαίτερο! Απλά θα σας κάνω μια ψιλάφηση, για να δω πώς πάνε τα πράγματα. Σηκωθείτε παρακαλώ και σκύψτε μπροστά.”
- “Ψιλάφηση πού; Γιατί;”
Πριν προλάβει να αντιδράσει ο κύριος Γ., το χέρι του γιατρού ελέγχει τον πρωκτό του.
- “Χμμμμ καλά πάμε! Ίσως όχι τόσο καλά όσο θα θέλαμε, αλλά μπορεί να γλιτώσουμε το χειρουργείο και η αφόδευση να γίνει φυσιολογικά!” λέει ο γιατρός και φεύγει.
Ο κύριος Γ. έχει σαστίσει. Από τον πόνο της εξέτασης δεν τολμά να πάρει ούτε ανάσα, πόσο μάλλον να μιλήσει. Μόλις συνέρχεται, προσπαθεί να ξανακαθίσει στη στάση που τον βόλευε.
- “Μισό λεπτό! Μην κάθεστε! Μείνετε έτσι σκυμμένος! Δεσποινίς Λ. ελάτε σας παρακαλώ!”
Ο γιατρός εισβάλει ξανά στην τουαλέτα, φέρνοντας μαζί του μιαν άγνωστη νεαρή.
- “Μάλιστα γιατρέ!” λέει η δεσποινίς Λ. “Είναι εδώ και οι κύριοι Τ., Σ., και Ρ. Να έρθουν κι αυτοί;”
- “Φυσικά και να έρθουν! Έχετε εσείς αντίρρηση κύριε Γ.;” ρωτά ο γιατρός τον απορημένο
κύριο Γ.
- “Αντίρρηση για ποιο πράγμα γιατρέ;”
- “Να έρθουν οι ειδικευόμενοί μας να σας ψιλαφήσουν.”
- “Μα ξέρετε...”
- “Είναι για το καλό της επιστήμης κύριε Γ. Ελάτε κύριοι! Φορέστε τα γάντια σας! Κύριε Γ. σας παρακαλώ μην κουνιέστε, μείνετε σκυφτός στη θέση που σας υπέδειξα!”
- “Μα δε με βολεύει αυτή η στάση! Είναι αδυνατόν να ενεργηθώ έτσι!”
- “Πρέπει να σας εξετάζουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, για να παρακολουθούμε την εξέλιξη της διαδικασίας. Θα μείνετε σκυμμένος μπροστά!”
Ο κύριος Γ. για χάρη της επιστήμης, ψιλαφήθηκε από όλο το εκπαιδευόμενο προσωπικό.
- Να σηκωθώ να περπατήσω λίγο; ικέτεψε τον γιατρό, προκειμένου να πάρει μιαν ανάσα.
- “Δυστυχώς δεν γίνεται να περπατήσετε κύριε Γ. Πρέπει να συνδέσουμε την κοιλιά σας με ένα μηχάνημα τελευταίας τεχνολογίας, το οποίο θα μας ενημερώνει για την εξέλιξη της διαδικασίας. Αν η ένδειξη στην οθόνη πέσει κάτω από Χ μονάδες, το μηχάνημα θα μας ειδοποιήσει, ώστε να σας βάλουμε επειγόντως στο χειρουργείο. Μείνετε εκεί σκυμμένος και προσπαθήστε να ενεργηθείτε. Έχετε μόνο μια ώρα.”
Ο κύριος Γ. αρχίζει να πανικοβάλλεται... Μαζεύει όση ψυχραιμία του έχει μείνει και προσπαθεί να συγκεντρωθεί. Ξαφνικά μπαίνει στην τουαλέτα ο νοσηλευτής.
- “Σπρώξτε κύριε Γ.! Μα καλά δεν ξέρετε να σπρώχνετε; Σφιχτείτε λίγο ακόμα! Μην ανασαίνετε έτσι!
Να, όπως σας δείχνω εγώ! Κοφτές ανάσες! Πάμε μαζί!”
- “Σας παρακαλώ σταματήστε! Μου αποσπάτε την προσοχή! Αφήστε με λίγο στην ησυχία μου να δείτε τι ωραία που θα τα καταφέρω.”
Ο νοσηλευτής φεύγει θυμωμένος. Ο κύριος Γ. βρίσκεται σε απόγνωση. Διψάει, πεινάει, πονάει από τον φλεβοκαθετήρα και τις ψιλαφήσεις κι έχει μουδιάσει σε αυτή την άβολη στάση. Μέσα σε όλα είναι και το μηχάνημα, του οποίου η ένδειξη κατεβαίνει κάθε φορά που ο κύριος Γ. σφίγγεται. Τρέμει η ψυχή του μην τυχόν πέσει η ένδειξη κάτω από τις Χ μονάδες. Προσπαθεί να σφιχτεί, όχι όμως πολύ δυνατά, για να μη χτυπήσει ο συναγερμός για το χειρουργείο...
Μόλις χαλαρώνει λίγο και νιώθει το έντερό του να κινητοποιείται, μπαίνει τρέχοντας ο γιατρός κρατώντας ένα γυάλινο μπουκαλάκι.
- “Κύριε Γ. δε βλέπω να προχωράμε και τα πράγματα έχουν αρχίσει να γίνονται πολύ επικίνδυνα. Προκειμένου να γλιτώσετε το χειρουργείο θα πρέπει να σας χορηγήσω αυτό το φάρμακο.”
- “Μα γιατρέ δε χρειάζομαι φάρμακα! Μόνο να κάτσω στη λεκάνη της τουαλέτας και να χαλαρώσω για λίγο χρειάζομαι!”
- “Για να δω!” λέει ο γιατρός φορώντας ξανά τα γάντια του και κάνοντας μια γρήγορη ψιλάφηση. “Λυπάμαι κύριε Γ., αλλά είναι πολύ επικίνδυνο να μείνετε για πολλή ώρα σε αυτήν την κατάσταση. Πρέπει να το πάρετε αμέσως!”
- “Για να το λέτε εσείς γιατρέ μου... Έχει παρενέργειες αυτό το φάρμακο;”
- “Είναι απόλυτα ασφαλές κύριε Γ. Το χρησιμοποιούμε καθημερινά σε δεκάδες ασθενείς χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα .”
Ο γιατρός χορηγεί το φάρμακο και ο κύριος Γ. αρχίζει να ζαλίζεται και να αισθάνεται έντονη φαγούρα. Ταυτόχρονα αρχίζει να νιώθει δυνατούς πόνους στο έντερο.
- “Γιατρέ κάτι δεν πάει καλά! Με φαγουρίζει όλο μου το κορμί και γυρίζει ο κόσμος σαν σβούρα!”
- “Όλα είναι απολύτως φυσιολογικά! Μισό λεπτό να σας δώσω ένα φάρμακο για τη φαγούρα και άλλο ένα φάρμακο για να μη ζαλίζεστε.”
- “Πονάαααααααωωωωωωω!”
- “Τώρα μάλιστα! Προχωράμε όπως πρέπει! Θέλετε κάτι για τον πόνο κύριε Γ.;”
- “Ναι γιατρέ! Δώσ' μου ό,τι θέλεις! Δεν αντέχω! Μπορώ να αλλάξω στάση ή να περπατήσω λίγο;”
- “Λυπάμαι, αλλά δε γίνεται. Δεν θα έχει αξιόπιστες μετρήσεις το μηχάνημα, που παρεπιπτόντως μου δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά...”
- “Μήπως φταίνε τα φάρμακα; Από την ώρα που τα πήρα, το μηχάνημα έχει τρελαθεί...”
- “Όχι, όχι! Είναι λόγω της κατάστασής σας... Πονάτε ακόμα;”
- “Είμαι καλύτερα γιατρέ! Έδρασε το παυσίπονο. Μόνο που τώρα δεν καταλαβαίνω πότε πρέπει να σφιχτώ.”
- “Δεν πειράζει, θα μας καθοδηγήσει το μηχάνημα. Τώρα! Σπρώξτε! Δυνατά! Πάμε πάλι!”
Ο κύριος Γ. σφίγγεται εξαντλημένος και τρομοκρατημένος, καθώς η ώρα του χειρουργείου πλησιάζει και δεν έχει ενεργηθεί ακόμα...
- “Κοντεύουμε!” φωνάζει ο γιατρός ενθουσιασμένος. “Μισό λεπτό να κάνω ένα κοψιματάκι με το ψαλίδι και να σας βοηθήσω λίγο, γιατί βλέπω ότι δε σφίγγεστε αποτελεσματικά. Αφήστε που υπάρχει και κίνδυνος να ματώσουν οι αιμορροϊδες, καθώς θα βγαίνουν τα κόπρανα!”
- “Μα γιατρέ...”
Χρρρρατς! Ο γιατρός κόβει λίγο τον πρωκτό του κυρίου Γ. και βάζει μέσα ένα εργαλείο αναρρόφησης κοπράνων. Ο κύριος Γ. είναι έτοιμος να λιποθυμήσει...
- “Τα καταφέραμε! Συγχαρητήρια! Μπράβο κύριε Γ. Μισό λεπτό να σας ναρκώσω για να ράψω την περιοχή του πρωκτού σας που σχίστηκε.”
- “Που εσείς σχίσατε...” σκέφτεται ο κύριος Γ., καθώς ο γιατρός τού χορηγεί τη μέθη και όλα σβήνουν.
...........
- “Μπράβο σας κύριε Γ.!” ακούει τη φωνή του γιατρού, μόλις ο κύριος Γ. συνέρχεται. “Χάρη στην άψογη συνεργασία σας καταφέραμε να γλιτώσουμε το χειρουργείο! Είστε υγιέστατος! Τα κόπρανά σας ήταν φυσιολογικότατα! Έχετε μόνο δέκα ράμματα στην περιοχή του πρωκτού! Μας παιδέψατε λίγο κατά τη συρραφή, αλλά σας συγχωρώ! Όλα πήγαν τέλεια! Όταν νιώσετε ξανά την ανάγκη να ενεργηθείτε, να μας ξανάρθετε!”
...
Σαστισμένος ο κύριος Γ., μη μπορώντας να συνειδητοποιήσει ακόμα τι του συνέβη, αναρωτιέται τι θα είχε γίνει, αν απλά είχε ενεργηθεί στο σπίτι...
Η αναδημοσίευση επιτρέπεται κατόπιν αναφοράς του πηγαίου συνδέσμου https://giannioti.gr/articles/pregnancy-birth/αδυναμία-εξέλιξης.html
Κωνσταντίνα Γιαννιώτη
Είμαι η Κωνσταντίνα Γιαννιώτη.
Σύζυγος, μητέρα δύο παιδιών, Φαρμακοποιός, Διεθνώς Πιστοποιημένη Σύμβουλος Γαλουχίας IBCLC, Διεθνής Συνεργάτιδα της APILAM (e-Lactancia.org) και Εθελοντρια Σύμβουλος Θηλασμού του Συνδέσμου Θηλασμού Ελλάδος - La Leche League Greece / La Leche League International.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ζάκυνθο. Απολαμβάνω τη μουσική, τη συντροφιά, τα βιβλία και τη συγγραφή. Είμαι ανήσυχο πνεύμα. Μου αρέσει να δημιουργώ, να κινούμαι και να ταξιδεύω. Αγαπώ τους ανθρώπους, τα ζώα και τη φύση. Χαίρομαι να συνδυάζω και να χρησιμοποιώ γνώσεις, δεξιότητες και εμπειρίες, για το καλό όλων.
Ευχαριστώ για τον χρόνο, που αφιερώνετε στον ιστοχώρο μου.
Καλή περιήγηση!
.png)
